کابل این دور یا اوت دور (کابل Indoor/outdoor) و یا کابل I/O همانطور که اغلب به آن اشاره می‌شود، مانند سایر اصطلاحات صنعت سیم و کابل است و تعریف آن بستگی به موضوع مورد نظر دارد. به طور کلی، کابل Indoor (کابل این دور) به این معنی است که کابل مصارف داخل ساختمانی داشته و دارای حداقل درجه مقاومت در مقابل آتش NEC می‌باشد. بنابراین این کابل شامل محدودیت طول 50 فوتی که در کابل های Outdoor (کابل اوت دور) یا کابل های OSP (کابل های outside plant) اعمال می‌شود، نیست. کابل Outdoor (کابل اوت دور) به طور کلی به این معنی است که ساختار کابل به گونه ای است که می‌تواند محدودیت های محیطی که تنها در خارج از ساختمان وجود دارد را تحمل کند. بر این اساس، مشخصات طراحی بایستی بررسی شود تا مشخص شود هر کابلی برای کاربرد داخلی یا خارجی (Indoor/Outdoor) مناسب است. در ادامه برخی از اطلاعات اضافی در خصوص دو نوع از رایج‌ترین کابل‌های Indoor/Outdoor (این دور/ اوت دور) آورده شده است.
(Indoor/Outdoor Unshielded Twisted Pair (UTP
کابل (Indoor/Outdoor Unshielded Twisted Pair (UTP یک طراحی خاص از کابل‌های twisted pair بدون حفاظ الکتریکی (آن شیلد) اشاره می‌کند که برای استفاده محدود Indoor/Outdoor (این دور/ اوت دور) به کار گرفته می‌شود. این کابل به منظور اتصال رابط شبکه (Network Interface Device یا NID) بیرون ساختمان یا محل مورد نظر به خدمات داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند که ممکن است یک محفظه کوچک Telecommunication یا یک پریز دیواری (Wall Outlet) باشد.
این کابل‌ها معمولا دارای نرخ NCE مقاومت در برابر آتش CMX به علاوه یک نرخ اضافه UL برای کابل‌های Outdoor (اوت دور) هستند. سایر نرخ های مقاومت در برابر آتش به عنوان وارانتی کاربردها در دسترس هستند. موارد مورد استفاده در کابل‌های Indoor/Outdoor از نوع UTP دارای مشخصات دمای پایین و محافظت UV بهتری به نسبت گونه‌های Indoor خود هستند.
کابل های Indoor/outdoor UTP (این دور/اوت دور) برای کاربردهای عادی در فضای باز که کابل های کابل‌های OSP برای آن طراحی شده اند، در نظر گرفته نمی‌شوند. مانند بیشتر کابل های UTP (کابل های یو تی پی) کابل‌های Indoor/outdoor UTP فاقد یک مکانیزم زمینی برای کنترل امواج الکتریکی است که می‌تواند در اثر اصابت رعد و برق یا تماس با یک منبع برق رخ دهد. این یک مسئله امنیتی است و نباید نادیده گرفته شود! NEC و NESC هردو نیاز دارند که کابل‌های بدون حفاظ در آن‌ها دارای یک پوشش فلزی باشند که در هر دو سمت به زمین متصل می‌شوند. آن‌ها علاو بر این هر کابل ارتباطی که به ساختمان وارد می‌شود نیز، باید دارای هادی‌های (conductors) مخصوصی باشند که در یک UL Listed Primary grounding device که محافظ ورودی ساختمان (building entrance protector یا BEP) نامیده می‌شود، خاتمه می‌یابند. این یک سوپاپ اطمینان برای آن دسته از موارد نادر است که امواج الکتریکی از حفاظ (شیلد) با تیوب عبور می‌کند و در امتداد هادی ها حرکت می‌کند. دستگاه های ثانویه که قبلا برای محافظت از تجهیزات الکترونیکی درون ساختمان استفاده می‌شد برای استفاده در BEP مناسب نیستند و بر اساس کد مجاز به استفاده نمی‌باشند.
کابل فیبر نوری این دور (indoor) و اوت دور (outdoor)
کابل‌های فیبر نوری که به عنوان کابل های این دور(indoor cable) و اوت دور (outdoor) دسته بندی می‌شوند، دارای درجه مقاوت در مقابل آتش NEC حداقل هستند. مانند کابل های UTP، برای ساخت کابل های این دور و اوت دور فیبر نوری نیز از موادی استفاده می‌شود که خواص درجه حرارت و حفاظت UV بهتری را فراهم می‌کنند. برخی از آن‌ها دارای خاصیت مقاومت در برابر آب نیز هستند. ساخت این کابل ها به صورت لوز تیوب (loose tube) که همان کابل های اوت دور هستند و تایت بافر (tigh buffered) که همان کابل‌های این دور هستند، امکان پذیر است و برای همه انواع فیبرها مناسب می باشد.
تصاویر از کابل های فیبر نوری این دور یا تایت بافر را در زیر آمده است که برخی از خصوصیات مربوط به پوشش و ضخانت آن ها مشخص شده است:
(Indoor/Outdoor Unshielded Twisted Pair (UTP
کابل (Indoor/Outdoor Unshielded Twisted Pair (UTP یک طراحی خاص از کابل‌های twisted pair بدون حفاظ الکتریکی (آن شیلد) اشاره می‌کند که برای استفاده محدود Indoor/Outdoor (این دور/ اوت دور) به کار گرفته می‌شود. این کابل به منظور اتصال رابط شبکه (Network Interface Device یا NID) بیرون ساختمان یا محل مورد نظر به خدمات داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرند که ممکن است یک محفظه کوچک Telecommunication یا یک پریز دیواری (Wall Outlet) باشد.
این کابل‌ها معمولا دارای نرخ NCE مقاومت در برابر آتش CMX به علاوه یک نرخ اضافه UL برای کابل‌های Outdoor (اوت دور) هستند. سایر نرخ های مقاومت در برابر آتش به عنوان وارانتی کاربردها در دسترس هستند. موارد مورد استفاده در کابل‌های Indoor/Outdoor از نوع UTP دارای مشخصات دمای پایین و محافظت UV بهتری به نسبت گونه‌های Indoor خود هستند.
کابل های Indoor/outdoor UTP (این دور/اوت دور) برای کاربردهای عادی در فضای باز که کابل های کابل‌های OSP برای آن طراحی شده اند، در نظر گرفته نمی‌شوند. مانند بیشتر کابل های UTP (کابل های یو تی پی) کابل‌های Indoor/outdoor UTP فاقد یک مکانیزم زمینی برای کنترل امواج الکتریکی است که می‌تواند در اثر اصابت رعد و برق یا تماس با یک منبع برق رخ دهد. این یک مسئله امنیتی است و نباید نادیده گرفته شود! NEC و NESC هردو نیاز دارند که کابل‌های بدون حفاظ در آن‌ها دارای یک پوشش فلزی باشند که در هر دو سمت به زمین متصل می‌شوند. آن‌ها علاو بر این هر کابل ارتباطی که به ساختمان وارد می‌شود نیز، باید دارای هادی‌های (conductors) مخصوصی باشند که در یک UL Listed Primary grounding device که محافظ ورودی ساختمان (building entrance protector یا BEP) نامیده می‌شود، خاتمه می‌یابند. این یک سوپاپ اطمینان برای آن دسته از موارد نادر است که امواج الکتریکی از حفاظ (شیلد) با تیوب عبور می‌کند و در امتداد هادی ها حرکت می‌کند. دستگاه های ثانویه که قبلا برای محافظت از تجهیزات الکترونیکی درون ساختمان استفاده می‌شد برای استفاده در BEP مناسب نیستند و بر اساس کد مجاز به استفاده نمی‌باشند.
کابل فیبر نوری این دور (indoor) و اوت دور (outdoor)
کابل‌های فیبر نوری که به عنوان کابل های این دور(indoor cable) و اوت دور (outdoor) دسته بندی می‌شوند، دارای درجه مقاوت در مقابل آتش NEC حداقل هستند. مانند کابل های UTP، برای ساخت کابل های این دور و اوت دور فیبر نوری نیز از موادی استفاده می‌شود که خواص درجه حرارت و حفاظت UV بهتری را فراهم می‌کنند. برخی از آن‌ها دارای خاصیت مقاومت در برابر آب نیز هستند. ساخت این کابل ها به صورت لوز تیوب (loose tube) که همان کابل های اوت دور هستند و تایت بافر (tigh buffered) که همان کابل‌های این دور هستند، امکان پذیر است و برای همه انواع فیبرها مناسب می باشد.
تصاویر از کابل های فیبر نوری این دور یا تایت بافر را در زیر آمده است که برخی از خصوصیات مربوط به پوشش و ضخانت آن ها مشخص شده است:
در تصویر زیر مشخصات کابل های فیبر نوری اوت دور یا لوز تیوب را مشهدا می‌کنید:
کابل های فیبر نوری این دور و اوت دور (کابل های فیبر نوری indoor و outdoor) به طور کلی دی الکتریک هستند و مانند کابل های رسانای مسی نیاز به اتصال به زمین (grounding) ندارند. یکی از مزیت های دیگری که وجود دارد این است که برخی از کابل های فیبر نوری به طور همزمان می توانند برای مصارف این دور (indoor) و اوت دور (outdoor) استفاده شوند، بنابراین نیاز به نقطه اسپلایس یا کانکتور وجود ندارد.
منبع: لاوان ارتباط
