ایده پنهان شبکه‌های مش بر این پایه استوار است که لازم نیست تمام اکسس‌پوینت‌ها به یک زیرساخت سیمی متصل شوند. آن‌هایی که به شبکه سیمی متصل نیستند، اتصال خود را به شبکه به‌صورت بی‌سیم از اکسس‌پوینت مجاور دریافت می‌کنند. شبکه‌های مش کوچک فقط به یک اکسس‌پوینت مش متصل به شبکه سیمی نیاز دارند، اما شبکه‌های بزرگ به چند اکسس‌پوینت مش متصل به شبکه سیمی برای پشتیبانی از باقی اکسس‌پوینت‌ها که به‌صورت بی‌سیم متصل می‌شوند، نیاز خواهند داشت.مش وای‌فای با WDS متفاوت است
فناوری مش وای‌فای با قابلیت سیستم توزیع بی‌سیم یا WDS (که توسط اغلب روترها و اکسس‌پوینت‌ها پشتیبانی می‌شود)، متفاوت است. اگر چه هر دوی آن‌ها می‌توانند بدون نیاز به کابل اترنت متصل به اکسس‌پوینت‌ها یک شبکه وای‌فای را گسترش دهند، اما تفاوت‌های بنیادینی بین این دو فناوری وجود دارد. مش نسخه هوشمندتری از WDS است که راحت‌تر می‌توان آن را پیکربندی و پیاده‌سازی کرد.
WDS این امکان را می‌دهد تا اکسس‌پوینت‌ها را به شکلی پیکربندی کنید که به‌طور بی‌سیم به اکسس‌پوینت دیگری که با سیم به شبکه وصل است، متصل شود. اتصالات بی‌سیم به این اکسس‌پوینت میزبان معمولا ایستا بوده و لازم است آدرس‌های مک آن‌ها به‌طور دستی در تنظیمات وارد شود. علاوه بر این، تعداد لینک‌های بی‌سیم بین اکسس‌پوینت‌ها محدود است و تنظیمات امنیتی/کدگذاری این اکسسپوینتهای بی‌سیم می‌تواند پیچیده باشد. همین‌طور لینک‌های WDS از باند رادیویی و کانال یکسان با ترافیک معمول وای‌فای استفاده می‌کنند که می‌تواند روی عملکرد کلی شبکه وای‌فای تاثیر منفی داشته باشد.
اکسسپوینتهای مش به‌طور بی‌سیم به باقی اکسس‌پوینت‌هایی که با سیم یا بی‌سیم به شبکه وصل هستند، متصل می‌شوند. بسیاری از اکسسپوینتهای مش از یک فرکانس رادیویی مختص به خود برای برقراری تماس بی‌سیم بین اجزای شبکه برخوردارند که به باند فرکانسی دوگانه رایج اجازه می‌دهند تا آزادانه به کاربران وای‌فای خدمات‌رسانی کنند.
لینک‌های بی‌سیم بین اکسس‌پوینت‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده تا به‌طور خودکار لینک‌های چند مسیره را بین اجزای شبکه برقرار کنند.
این باعث می‌شود تا تنظیمات راحت‌تر انجام‌شده و از تکرار غیرضروری جلوگیری شود. بنابراین، اگر یک اکسس‌پوینت مش با مشکل مواجه شود یا تغییراتی به وجود بیاید که روی یک لینک بی‌سیم تاثیر منفی بگذارد، این سیستم مش به شکلی طراحی‌شده تا یک اکسس‌پوینت مش دیگر یا یک مسیر بهتر برای رسیدن به اکسس‌پوینت میزبان پیدا کند.
چه زمانی مش وای‌فای بهتر از اکسسپوینتهای سنتی عمل می‌کند در یک شبکه سازمانی با شرایط و موارد استفاده مشخصی باید به‌جای اکسسپوینتهای سنتی از مش استفاده کرد. نصب و پیاده‌سازی یک شبکه مش در محیط‌های خاصی مانند جایی که امکان استفاده از کابل وجود ندارد، سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر انجام می‌شود. مش زمانی مفید است که کابل‌کشی دشوار یا غیرممکن باشد. محیط‌هایی مانند ساختمان‌های قدیمی، پارک‌ها یا رویدادهای برگزارشده در فضای باز از آن جمله هستند. شبکه‌های مش برای شبکه‌سازی موقت داخلی و خارجی مانند همایش‌ها و مراسم عمومی ایده‌آل هستند. استفاده از این فناوری در فضاهای اجاره‌ای مانند دفاتری که امکان کابل‌کشی دائمی در آن وجود ندارد، مناسب است. حتی زمان‌هایی که کابل‌کشی مشکل بزرگی محسوب نمی‌شود، به دلیل احتمال تغییرات محیطی یا ساخت‌وساز در آینده، ممکن است استفاده از مش برای شبکه همچنان مدنظر باشد. یک شبکه مش به دلیل امکان گسترش راحت نواحی تحت پوشش در شرایط اضطراری و پیش‌بینی‌نشده می‌تواند یک انتخاب ایده‌ال برای شما باشد.
چالش‌های پیاده‌سازی شبکه مش وای‌فای یکی از مهم‌ترین عواملی که قبل از رفتن به سمت یک شبکه مش وای‌فای باید به آن توجه کرد، توان عملیاتی است. در شرایطی كه به بالاترین سطح از توان عملیاتی و بیشترین میزان سرعت وای‌فای نیاز است، اکسسپوینتهای سنتی نتیجه بهتری ارائه می‌کنند. در پیکربندی یک شبکه مش وای‌فای با چالش کاهش قابل‌ملاحظه پهنای باند از یک تکرارکننده به تکرارکننده بعدی مواجه هستید. به ازای هر لینک بی‌سیم بین اکسسپوینتهای مش، توان عملیاتی نزدیک به 50% نسبت به اکسس‌پوینت قبلی افت پیدا می‌کند.
در برخی موارد، به‌ویژه زمانی‌که نرخ تبادل داده توسط استاندارد 802.11ac ارائه می‌شود، می‌توان مشکل توان عملیاتی را بین اکسسپوینتهای مش نادیده گرفت. در زمان‌هایی که کاربران به کارهای عادی وب یا گشت‌وگذار در شبکه می‌پردازند این افت توان عملیاتی چندان قابل‌ملاحظه و مشکل‌ساز نخواهد بود. اما اگر تعداد زیادی کاربر به استفاده از شبکه با پهنای باند بالا مانند استریم ویدیو یا آپلود عکس نیاز داشته باشند، این موضوع چشمگیر خواهد شد.
همچنین وقتی موضوع بر سر بررسی و طراحی وای‌فای باشد، استفاده از مش متغیرهای بیشتری را با خود به همراه خواهد داشت. سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ باید در زمان نصب اکسسپوینتهای مش بیشتر هشیار باشند و به تعداد، فاصله و کیفیت سیگنال لینک‌های بی‌سیم بین اکسسپوینتهای مش توجه داشته باشند. به طور معمول شما به بیشتر از سه ایستگاه برگشت به اکسس‌پوینت میزبان که از طریق سیم به شبکه متصل است، نیاز پیدا نخواهید داشت. در زمان طراحی باید به منبع تغذیه هر اکسس‌پوینت توجه داشته باشید که همین امر می‌تواند مکان قرارگیری را برای‌تان محدود کند. به یاد داشته باشید، در اغلب موارد برای پوشش دادن یک ناحیه مشخص به تعداد بیشتری اکسس‌پوینت مش نسبت به زمان استفاده از اکسسپوینتهای سنتی نیاز خواهید داشت. اکسسپوینتهای مش باید نزدیک یکدیگر قرار گیرند تا بتوانند به شکل موثرتری با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. نیاز به خرید تعداد زیادی اکسس‌پوینت مش هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده بیشتری را نسبت به بودجه‌ای که برای شبکه مش وای‌فای خود در نظر گرفته بودید، به همراه خواهد داشت.
سازگاری، یکی دیگر از دغدغه‌هایی است که ممکن است با آن مواجه شوید. صرف‌نظر از استاندارد طولانی‌مدت 802.11s وضع‌شده از طرف انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) و استاندارد Wi-Fi EasyMesh که از طرف اتحادیه وای‌فای وضع‌شده، اغلب اکسسپوینتهای مش ساخته‌شده توسط تولیدکنندگان مختلف با یکدیگر سازگار نیستند. به همین دلیل، مجبور هستید از یک نام تجاری و شاید حتی یک مدل استفاده کنید تا خیالتان از بابت سازگاری راحت باشد. به همین دلیل بهتر است از همان ابتدا تعدادی اکسس‌پوینت مش اضافی را تهیه کنید تا در مواقع مورد نیاز برای گسترش شبکه بتوانيد از آن‌ها استفاده کنید.
بررسی اکسسپوینتهای مش
بسیاری از اکسسپوینتهای سطح تجاری و حرفه‌ای امکان پیاده‌سازی مش را در خود لحاظ کرده‌اند، به شکلی که حتی بیشتر متخصصان فناوری اطلاعات معمولا از اکسسپوینتهای سنتی برای پیاده‌سازی شبکه خود استفاده می‌کنند. اما اکسس‌پوینت‌هایی که به‌طور خاص با نشان مش ارائه می‌شوند، معمولا از قابلیت‌ها و امکانات پیشرفته‌تری از مش برخوردار هستند. قابلیت‌ها، محدودیت‌ها و سطح عملکرد هر کدام از مجموعه‌های مش به میزان زیادی به سازنده آن بستگی دارد.
برای مثال، شبکه‌های Ubiquiti یک ردیف مش با اکسسپوینتهای UAP-AC-M و UAP-AC-M-PRO ارائه می‌کند، اما در آن دیگر خبری از باند رادیویی سوم اختصاصی برای لینک‌های مش نیست. Ubiquiti نام قابلیت شبکه مش خود را Wireless Uplink گذاشته که توسط اغلب تولیدات مدرن و اکسسپوینتهای سنتی پشتیبانی می‌شود و پیاده‌سازی شبکه بی‌سیم را برای مدیران شبکه ساده‌تر و انعطاف‌پذیرتر کرده است. اکسسپوینتهای قدیمی Ubiquiti از مش پشتیبانی می‌کنند، اما این فناوری فقط به یک زنجيره بی‌سیم محدودشده است. این در حالی است که خط تولید مدرن اکسسپوینتهای این سازنده از چند زنجيره مش بی‌سیم به‌طور هم‌زمان پشتیبانی می‌کند.
OpenMesh تماما به شبکه‌سازی زنجيره‌ای می‌پردازد. اغلب اکسسپوینتهای مش از دو باند رادیویی برخوردار هستند، اما مدل A62 سه باند را ارائه می‌کند. از آنجا که این مدل با Datto ادغام می‌شود، سازنده روترها و سوییچ‌ها را به پیشنهاد‌های شبکه خود اضافه کرده است. Samsung و Cambium Networks به‌طور خاص به بازار اکسسپوینتهای مش ملحق شده‌اند. WEA463e 802.11ac یکی از مدل‌های اکسسپوینتهای فضای باز شرکت سامسونگ است که با اندازه بسیار کوچک خود از استاندارد 802.11ac برای شبکه بی‌سیم مش استفاده می‌کند. سایر تولیدکنندگان تجهيزات شبکه از قبیل Cisco وAruba Networks امکان استفاده از فناوری مش را برای مدل‌های سنتی اکسس‌پوینت‌ها فراهم کرده‌اند.
نویسنده: محسن آقاجانی - شبکه
