امروزه به کمک تکنولوژی افزایش نرخ سرعت و حجم داده ها با استفاده از مقدار کمی فیبر و کمترین استفاده ممکن از انرژی و پایین ترین هزینه امکان پذیر شده است. استفاده از این نسل فیبر نوری، راهکارهای جدید فراوانی برای صنعت ICT فراهم می کند. در این مقاله به ترندهای روز و راهکارهای مورد استفاده برای دیتاسنترها و شبکه های دسترسی بررسی شده است.
کنسرسیوم فیبر نوری (On-Board (COBO در سال 2015 با هدف تعریف خصوصیاتی برای فیبرنوری On-Board تاسیس شد و کمپانی آر اند ام امسال به آن پیوست.
تصویب اولین استانداردهای اتصال دهنده های On-Board از ابتدا برای سال 2017 برنامه ریزی شده بود. در سه سال آینده نفوذ بیشتری در بازار برای تکنولوژی OBO پیش بینی می شود.
در هر سه MSA، سری اتصال دهنده های LC و CS (که به تازگی توسط Senko تولید شده است) به عنوان اینترفیس نوری برای کابل کشی داپلکس و همچنین راهکارهای MPO با 8، 12، 16، 24 و 32 فیبر مطرح شده اند.
دوره ای جذاب
نتیجه گیری اولیه ما چیست؟ وقتی صحبت از انتقال داده به صورت نوری به میان می آید، بحث بسیار جذاب می شود. چه در مورد اترنت صحبت کنیم، چه InfiniBand یا کانال فیبر، و چه در مورد شبکه پسیو و تجهیزات اکتیو- مسابقه بر سر ارائه انتقال داده بیشتر با مصرف انرژی کمتر و هزینه کمتر به ازای هر بیت همچنان داغ ادامه می یابد.
در زمان حال، در بازار روش های انتقال و اتصال بیشتری نسبت به هر زمان دیگری ارائه می شود. با این وجود همچنان این پرسش مطرح می ماند که کدام راهکار می تواند سرعت انتقال 100 تا 400 گیگابیت اترنت را محقق کند.
رابط‌های اترنت و نام‌گذاری
استانداردهای اترنت بیشتر از همیشه راهکارهای انتقال و اتصال به سوی 400 گیگابیت اترنت را مشخص می‌کند.
یک دیدگاه همه جانبه نگر
به جای این که در همان ابتدا به این نگاه شود که آخرین محصولات در بازار کدام ها هستند، ما یک دیدگاه مبتنی بر متغیرهای فیزیکی دیده شده در انتقال سیگنال نوری را پیشنهاد می کنیم. با در نظر گرفتن این مسائل، آر اند ام این دیدگاه آینده نگرانه را در نظر گرفته است.
سه گزینه برای دستیابی به ضرایب بیشتر، فیبر بیشتر، طول موج بیشتر و مدولاسیون بیشتر است. مزایا و معایب متغیرها و ویژگی ها باید بر اساس پروژه و مشخصات آن تنظیم شوند. در این مطلب به مبحث فیبر بیشتر می‌پردازیم و در مطلب بعد، مدلاسیون بیشتر و طول موج بیشتر را با هم بررسی می‌کنیم.
ترندهای قابل پلاگ
شکل زیر از انجمن اترنت نشان می دهد که چگونه استانداردهای فعلی برای ماژول‌های فیبر نوری (تا سال 2015) متفاوت هستند.
فیبر بیشتر
زمانی که «فیبر بیشتر» مد نظر باشد، آن وقت باید مسائلی که در ادامه می آید مد نظر گرفته شود. فناوری اتصال نوری موازی در آینده روشن ترین راهکار تکنیکی خواهد بود. این فناوری قدرتمند، ساختارمند، همه کاره و همچنان پیچیده شناخته می شود. در عین حال وقتی این فناوری به صورت صحیح برنامه ریزی و طراحی شود، به سادگی و به صورت منطقی مقیاس پذیر خواهد بود. بازده انتقال داده می تواند به صورت بسیار سریعی از طریق سیستم plug and play افزایش پیدا کند. افزایش سرعت انتقال داده از 100 تا 400 گگابیت اترنت باید به صورت سیستماتیک و مرحله به مرحله اجرا شود.
اگرچه هر چه فیبر بیشتر باشد، فضای بیشتر، کار بیشتر و کابل بیشتر و مدیریت کابل بیشتری مورد نیاز است. این مساله بدین معناست که راهکارهای کاربرپسند، با تراکم حداکثری ماکزیمم، تجهیزات قابل جابجایی و امکان اتوماتیک سازی باید یافته و به کارگیری شوند. علاوه بر این، اتصالات چند فیبری دقیق تر و بهتر باید ایجاد شوند. پاکسازی فیبرها یک عملیات پیچیده است. این مساله هم باید در طول برنامه ریزی مورد توجه قرار بگیرد.
در آخر، باید در نظر بگیریم که گزینه ای که برای ما نسبت به گزینه های دیگر اولویت دارد آیا برای آینده هم مناسب هست یا خیر. فناوری MPO قطعا برای آینده پتانسیل دارد. اجرا، کنترل و نگهداری در آن می تواند بهینه سازی شود. برای مثال، آر اند ام در حال توسعه دادن فناوری پرتو نور منبسط در میکرو لنزها برای کانکتورهای چندفیبری است. منطقه انتقال کانکتور در صورتی افزایش می یابد که حساسیت آن به گرد و غبار و ناهمراستایی کاهش یابد. علاوه براین، در این حالت فیبرها دیگر تحت فشار قرار نمی گیرند.
منبع: لاوان ارتباط
کنسرسیوم فیبر نوری (On-Board (COBO در سال 2015 با هدف تعریف خصوصیاتی برای فیبرنوری On-Board تاسیس شد و کمپانی آر اند ام امسال به آن پیوست.
تصویب اولین استانداردهای اتصال دهنده های On-Board از ابتدا برای سال 2017 برنامه ریزی شده بود. در سه سال آینده نفوذ بیشتری در بازار برای تکنولوژی OBO پیش بینی می شود.
در هر سه MSA، سری اتصال دهنده های LC و CS (که به تازگی توسط Senko تولید شده است) به عنوان اینترفیس نوری برای کابل کشی داپلکس و همچنین راهکارهای MPO با 8، 12، 16، 24 و 32 فیبر مطرح شده اند.
دوره ای جذاب
نتیجه گیری اولیه ما چیست؟ وقتی صحبت از انتقال داده به صورت نوری به میان می آید، بحث بسیار جذاب می شود. چه در مورد اترنت صحبت کنیم، چه InfiniBand یا کانال فیبر، و چه در مورد شبکه پسیو و تجهیزات اکتیو- مسابقه بر سر ارائه انتقال داده بیشتر با مصرف انرژی کمتر و هزینه کمتر به ازای هر بیت همچنان داغ ادامه می یابد.
در زمان حال، در بازار روش های انتقال و اتصال بیشتری نسبت به هر زمان دیگری ارائه می شود. با این وجود همچنان این پرسش مطرح می ماند که کدام راهکار می تواند سرعت انتقال 100 تا 400 گیگابیت اترنت را محقق کند.
رابط‌های اترنت و نام‌گذاری
استانداردهای اترنت بیشتر از همیشه راهکارهای انتقال و اتصال به سوی 400 گیگابیت اترنت را مشخص می‌کند.
یک دیدگاه همه جانبه نگر
به جای این که در همان ابتدا به این نگاه شود که آخرین محصولات در بازار کدام ها هستند، ما یک دیدگاه مبتنی بر متغیرهای فیزیکی دیده شده در انتقال سیگنال نوری را پیشنهاد می کنیم. با در نظر گرفتن این مسائل، آر اند ام این دیدگاه آینده نگرانه را در نظر گرفته است.
سه گزینه برای دستیابی به ضرایب بیشتر، فیبر بیشتر، طول موج بیشتر و مدولاسیون بیشتر است. مزایا و معایب متغیرها و ویژگی ها باید بر اساس پروژه و مشخصات آن تنظیم شوند. در این مطلب به مبحث فیبر بیشتر می‌پردازیم و در مطلب بعد، مدلاسیون بیشتر و طول موج بیشتر را با هم بررسی می‌کنیم.
ترندهای قابل پلاگ
شکل زیر از انجمن اترنت نشان می دهد که چگونه استانداردهای فعلی برای ماژول‌های فیبر نوری (تا سال 2015) متفاوت هستند.
فیبر بیشتر
زمانی که «فیبر بیشتر» مد نظر باشد، آن وقت باید مسائلی که در ادامه می آید مد نظر گرفته شود. فناوری اتصال نوری موازی در آینده روشن ترین راهکار تکنیکی خواهد بود. این فناوری قدرتمند، ساختارمند، همه کاره و همچنان پیچیده شناخته می شود. در عین حال وقتی این فناوری به صورت صحیح برنامه ریزی و طراحی شود، به سادگی و به صورت منطقی مقیاس پذیر خواهد بود. بازده انتقال داده می تواند به صورت بسیار سریعی از طریق سیستم plug and play افزایش پیدا کند. افزایش سرعت انتقال داده از 100 تا 400 گگابیت اترنت باید به صورت سیستماتیک و مرحله به مرحله اجرا شود.
اگرچه هر چه فیبر بیشتر باشد، فضای بیشتر، کار بیشتر و کابل بیشتر و مدیریت کابل بیشتری مورد نیاز است. این مساله بدین معناست که راهکارهای کاربرپسند، با تراکم حداکثری ماکزیمم، تجهیزات قابل جابجایی و امکان اتوماتیک سازی باید یافته و به کارگیری شوند. علاوه بر این، اتصالات چند فیبری دقیق تر و بهتر باید ایجاد شوند. پاکسازی فیبرها یک عملیات پیچیده است. این مساله هم باید در طول برنامه ریزی مورد توجه قرار بگیرد.
در آخر، باید در نظر بگیریم که گزینه ای که برای ما نسبت به گزینه های دیگر اولویت دارد آیا برای آینده هم مناسب هست یا خیر. فناوری MPO قطعا برای آینده پتانسیل دارد. اجرا، کنترل و نگهداری در آن می تواند بهینه سازی شود. برای مثال، آر اند ام در حال توسعه دادن فناوری پرتو نور منبسط در میکرو لنزها برای کانکتورهای چندفیبری است. منطقه انتقال کانکتور در صورتی افزایش می یابد که حساسیت آن به گرد و غبار و ناهمراستایی کاهش یابد. علاوه براین، در این حالت فیبرها دیگر تحت فشار قرار نمی گیرند.
منبع: لاوان ارتباط
