تگ های RFID بارکدهای هوشمندی هستند که می توانند با سیستم های شبکه ای ارتباط برقرار کنند تا از این طریق این محصولات برای سیستم تعریف شوند.
تصور کنید که به یک مغازه رفته اید، خرید انجام داده اید و برای حساب کردن به نزدیک درب خروجی رفته اید، دیگر نیازی نیست هر محصول را جدا جدا به متصدی فروش بدهید تا بارکد آن را اسکن کند، در عوض این تگ های RFID با یک دستگاه خوانش الکترونیکی ارتباط برقرار کرده و از این طریق تمامی خریدهایی که انجام داده اید به راحتی و به سرعت شناسایی می شوند. این دستگاه خوانش به یک شبکه بزرگ وصل می شود که اطلاعات محصولات شما را به فروشنده و تولیدکنندگان محصول ارسال می کند. در این حالت برای بانک شما پیغام ارسال می شود و میزان مبلغ خریدهای شما از حسابتان کسر می شود، نه صفی وجود خواهد داشت، نه انتظاری!
تگ های RFID، تکنولوژی ای که زمانی فقط به ردیابی گاوها محدود می شد، الان در حال ردیابی همه نوع محصول در تمام دنیاست. بسیاری از تولیدکنندگان از این تگ ها برای ردیابی محل محصول از زمانی که تولید می شوند تا زمانی که در قفسه های فروشگاه برای فروش قرار می گیرند، استفاده می کنند.
خارج از محدوده فروش کالا، تگ های RFID در حال ردیابی وسایل نقلیه، مسافران خط های هوایی، بیماران آلزایمری و حیوانات خانگی هستند. به زودی، تگ های RFID حتی می توانند این که شما بین کره بادام زمینی کم چرب و خامه ای کدام را ترجریح می دهید را هم ردیابی کنند. برخی منتقدان می گویند که تکنولوژی RFID در حال حاضر خیلی در زندگی های ما نفوذ کرده است و بر روی آن تاثیر می گذارد.
در این مقاله و مقاله های بعدی با انواع تگ های RFID و این که چگونه در کل مسیر زنجیره فروش ردیابی می شوند،آشنا خواهید شد. ما همچنین نگاهی به کارکردهای غیرتجاری تگ های RFID خواهیم انداخت و بررسی می کنیم که چگونه در مراکز دولتی و امنیتی مورد استفاده قرار می گیرند. در آخر مواردی که منتقدان نسبت به عملکرد تگ های RFID در زمینه حیوانات، انسان ها و جامعه مطرح می کنند را بررسی خواهیم کرد.
تقریبا هر چیزی که از فروشنده ها می خرید یک بارکد UPC دارد که بر روی آن پرینت شده است. این بارکدها به فروشندگان و تولیدکنندگان کمک می کند تا به راحتی محصولات را فهرست کنند. این بارکدها اطلاعات ارزشمندی در زمینه کمیت محصولاتی که فروخته شده اند را در اختیار فروشندگان و تولیدکنندگان محصول می گذارند. این کدها به عنوان اثرانگشت محصول شناخته می شوند.
بارکدها در اوایل دهه 1970 به وجود آمدند و البته معایبی هم دارند:
به منظور ایجاد لیست محصول، کمپانی ها باید هر بارکد روی هر محصول به صورت جداگانه اسکن شوند.
بارکد یک تکنولوژی است که فقط قابلیت خوانش دارد، به این معنی که نمی تواند هیچ اطلاعاتی را به بیرون بفرستد.
تگ های RFID نسبت به بارکدها این مزیت را دارند که هم قابلیت خوانش و هم قابلیت ارسال اطلاعات دارند. داده هایی که روی تگ های RFID ذخیره می شوند، می توانند تغییر پیدا کنند، به روز و یا حتی قفل شوند. برخی فروشگاه هایی که شروع به استفاده از تگ های RFID کرده اند به این نتیجه رسیده اند که این تکنولوژی راه بهتری برای ذخیره کردن کالاها و فروش آن ها ارائه می دهد. از طریق این تگ ها، فروشگاه ها می توانند رصد کنند که محصولشان چه زمانی از انبار خارج می شود، چه زمانی در قفسه فروشگاه ها چیده می شود و چه زمانی به فروش می رسد.
تگ های RFID در آینده نزدیک به کلی جای بارکدها را خواهند گرفت. در حال حاضر هنوز خیلی از فروشگاه ها هستند که از بارکد اسکنرها استفاده می کنند اما هر چه زمان جلوتر می رود مات محصولات بیشتری را خواهیم دید که با RFID نشانه گذاری می شوند. در حقیقت جهان به سمت حرکت به سوی استفاده از RFID در پرداخت ها مخصوصا در کارت های اعتباری و تلفن های هوشمند است که البته در مقاله های بعدی به آن می پردازیم.
علاوه بر فروش کالا، تگ های RFID به تلفن های کارتی و گذرگاه های مترو در سامانه های حمل و نقل هم اضافه شده اند.
شما آیا اعتماد می کنید که سابقه پزشکی تان را در یک تگ RFID ذخیره کنید؟ آدرس منزلتان را چی؟ در مقاله بعدی دو نوع از تگ های RFID و روش ذخیره سازی و انتقال داده در آن ها را توضیح خواهیم داد.
منبع: لاوان ارتباط
تصور کنید که به یک مغازه رفته اید، خرید انجام داده اید و برای حساب کردن به نزدیک درب خروجی رفته اید، دیگر نیازی نیست هر محصول را جدا جدا به متصدی فروش بدهید تا بارکد آن را اسکن کند، در عوض این تگ های RFID با یک دستگاه خوانش الکترونیکی ارتباط برقرار کرده و از این طریق تمامی خریدهایی که انجام داده اید به راحتی و به سرعت شناسایی می شوند. این دستگاه خوانش به یک شبکه بزرگ وصل می شود که اطلاعات محصولات شما را به فروشنده و تولیدکنندگان محصول ارسال می کند. در این حالت برای بانک شما پیغام ارسال می شود و میزان مبلغ خریدهای شما از حسابتان کسر می شود، نه صفی وجود خواهد داشت، نه انتظاری!
تگ های RFID، تکنولوژی ای که زمانی فقط به ردیابی گاوها محدود می شد، الان در حال ردیابی همه نوع محصول در تمام دنیاست. بسیاری از تولیدکنندگان از این تگ ها برای ردیابی محل محصول از زمانی که تولید می شوند تا زمانی که در قفسه های فروشگاه برای فروش قرار می گیرند، استفاده می کنند.
خارج از محدوده فروش کالا، تگ های RFID در حال ردیابی وسایل نقلیه، مسافران خط های هوایی، بیماران آلزایمری و حیوانات خانگی هستند. به زودی، تگ های RFID حتی می توانند این که شما بین کره بادام زمینی کم چرب و خامه ای کدام را ترجریح می دهید را هم ردیابی کنند. برخی منتقدان می گویند که تکنولوژی RFID در حال حاضر خیلی در زندگی های ما نفوذ کرده است و بر روی آن تاثیر می گذارد.
در این مقاله و مقاله های بعدی با انواع تگ های RFID و این که چگونه در کل مسیر زنجیره فروش ردیابی می شوند،آشنا خواهید شد. ما همچنین نگاهی به کارکردهای غیرتجاری تگ های RFID خواهیم انداخت و بررسی می کنیم که چگونه در مراکز دولتی و امنیتی مورد استفاده قرار می گیرند. در آخر مواردی که منتقدان نسبت به عملکرد تگ های RFID در زمینه حیوانات، انسان ها و جامعه مطرح می کنند را بررسی خواهیم کرد.
تقریبا هر چیزی که از فروشنده ها می خرید یک بارکد UPC دارد که بر روی آن پرینت شده است. این بارکدها به فروشندگان و تولیدکنندگان کمک می کند تا به راحتی محصولات را فهرست کنند. این بارکدها اطلاعات ارزشمندی در زمینه کمیت محصولاتی که فروخته شده اند را در اختیار فروشندگان و تولیدکنندگان محصول می گذارند. این کدها به عنوان اثرانگشت محصول شناخته می شوند.
بارکدها در اوایل دهه 1970 به وجود آمدند و البته معایبی هم دارند:
به منظور ایجاد لیست محصول، کمپانی ها باید هر بارکد روی هر محصول به صورت جداگانه اسکن شوند.
بارکد یک تکنولوژی است که فقط قابلیت خوانش دارد، به این معنی که نمی تواند هیچ اطلاعاتی را به بیرون بفرستد.
تگ های RFID نسبت به بارکدها این مزیت را دارند که هم قابلیت خوانش و هم قابلیت ارسال اطلاعات دارند. داده هایی که روی تگ های RFID ذخیره می شوند، می توانند تغییر پیدا کنند، به روز و یا حتی قفل شوند. برخی فروشگاه هایی که شروع به استفاده از تگ های RFID کرده اند به این نتیجه رسیده اند که این تکنولوژی راه بهتری برای ذخیره کردن کالاها و فروش آن ها ارائه می دهد. از طریق این تگ ها، فروشگاه ها می توانند رصد کنند که محصولشان چه زمانی از انبار خارج می شود، چه زمانی در قفسه فروشگاه ها چیده می شود و چه زمانی به فروش می رسد.
تگ های RFID در آینده نزدیک به کلی جای بارکدها را خواهند گرفت. در حال حاضر هنوز خیلی از فروشگاه ها هستند که از بارکد اسکنرها استفاده می کنند اما هر چه زمان جلوتر می رود مات محصولات بیشتری را خواهیم دید که با RFID نشانه گذاری می شوند. در حقیقت جهان به سمت حرکت به سوی استفاده از RFID در پرداخت ها مخصوصا در کارت های اعتباری و تلفن های هوشمند است که البته در مقاله های بعدی به آن می پردازیم.
علاوه بر فروش کالا، تگ های RFID به تلفن های کارتی و گذرگاه های مترو در سامانه های حمل و نقل هم اضافه شده اند.
شما آیا اعتماد می کنید که سابقه پزشکی تان را در یک تگ RFID ذخیره کنید؟ آدرس منزلتان را چی؟ در مقاله بعدی دو نوع از تگ های RFID و روش ذخیره سازی و انتقال داده در آن ها را توضیح خواهیم داد.
منبع: لاوان ارتباط
